De stier en gekneusde ribben.

Op de boerderij loopt een stier, Dirk heet hij sinds kort. Het is nog is nog een jong dier en hij gromt naar me. Nouja, een stier kan niet echt grommen natuurlijk. Zo klinkt het, zo’n soort oergeluid Hij kan natuurlijk niet grommen maar als hij het kon dan deed hij het, tegen mij. En daar heeft hij een reden voor

Het begon een tijd geleden met een koe die probeerde te ontkomen aan de klauwbekapper en daar had ze wel wat voor over. Gedreven door adrenaline en de klauwbekapper sprong ze als een paard over een poortje. Dat “poortje” is een ronde metalen buis de al dan niet toegang geeft tot de melkstal. Het poortje was dicht, de buis naar beneden. Ze deed alsof ze een paard was, ze tilde haar voorpoten hoog op. Die kwamen inderdaad over het poortje. Erg genoeg lukte het haar niet om ook haar achterpoten van de grond te krijgen. Ze is tenslotte koe en geen springpaard. Ze hing daar over de buis, kon geen kant meer op. Ijlings werden er pakken stro gehaald om die onder de voorpoten te zetten zodat ze steun en grip kreeg. Zo ook onder de achterpoten. En wonderwel, ze kwam er ongedeerd overheen, de buis was ook niet verbogen. En even later liep ze mak als een koetje met Michel aan het touw mee naar de klauwbekapper.
Dit had ik allemaal zien gebeuren en had de nodige indruk op mij gemaakt.

Een paar weken later werd het jongvee verplaatst. Zij komen dan in de ruimte van de poortjes te staan, maar mogen er beslitst niet doorheen. Dirk, de stier, loopt ook tussen het jongvee. Tijdens het verplaatsen van het jongvee, vroeg mijn collega of ik de poortjes dichtgedaan had. Ik ren er naar toe, door de melkstal en wie staat daar aan de andere kant van het poortje? Juist! De stier.Het poortje is dan wel dicht, maar dat zegt me toch niet zoveel. En ik zie wel de stier loeren… Omdat ik anders ook niet zo goed weet hoe ik hem daar weg kan krijgen, pak ik een slang en spuit hem nat. Daar houdt hij niet van, hij gaat weg. Sinds die tijd, elke keer als hij me ziet, dan laat hij van zich horen. En het werkt, ik ben diep onder de indruk en blijf uit zijn buurt.

Vanochtend leek het als alle andere ochtenden. Klaar om te gaan melken hielp ik mijn collega met het openen van het grote hek. Daarvoor hield ik eerst wat koeien tegen om ze daarna weer door te laten gaan. Opeens stond de 4331 in voor. Een jonge koe met het oornummer 4331 die van de week ook al eens heel vervelend naar me had gedaan. Eerst heel lief bij je komen staan en dan met haar kop tegen je aan stoten. Heel opdringerig. Toen had Michel haar weggejaagd. Eigenlijk was ik het voorval al vergeten. Maar vanochtend kwam ze op me af, kop naar beneden en maar door lopen en duwen. Ik stond midden in het gangpad, haar klappen gevend wat totaal geen indruk maakte. Overal buizen en hekken. Waar kon ik ontsnappen? Ik deinsde achteruit met het beest voor me. Het deurtje was te moeilijk om open te doen, zou veel te veel tijd kosten. Dus nog een klap en een schreeuw. Ik had de hekken, horizontale buizen bereikt. De buizen in mijn rug, de koeiekop voor me…. achteroverbuigen, hoofd en bovenlijf door de buizen, vastpakken en de rest van mijn vege lijf redden. Op dat moment stond Michel al naast me.

Met grote ogen keek ik beduusd in het rond. Zo iets was me nog nooit gebeurt.Met trillende knieeen en een soort van boze verontwaardiging ben ik begonnen met melken.
Als klein kind, ik denk dat ik 4 was want ik ging nog niet naar de kleuterschool, bracht ik koe Rosa aan een touw naar de wei. Dat was voor mij heel gewoon, ook dat het dier mij volgde. Totdat ze op een dag haar kop opeens omhoog deed, het touw uit mijn hand trok en het op een drafje naar het weiland zette. Toen was ik ook zo verontwaardigd. Ik zal mijn moeder eens vragen of ze dat nog weet. Nu herken ik datzelfde gevoel weer.
En als de eerste 14 koeien aan de melkmachine staan, neeem ik even de tijd om de knnuffelen met Matty. Matty, de 5919, trouwe bondgenoot in moeilijke melktijden, is altijd de rust zelve. Ze staat uren bij de intgang van de melkput. Zzo otspan ik. Enigszins… En Dirk? Misshien is die wel helemaal niet zo gevaarlijk. Maar voorlopig test ik het niet uit!

Voor degene die zich afvraagt wanneer ik weer naar Nederland kom? Voorlopig nog niet. Waarom niet? Kijk maar:
https://www.youtube.com/watch?v=JNhJNWpMWNo Met enorme dank aan Martiene Bijl