Eigenlijk helemaal geen tijd voor dit soort dingen

Eigenlijk moet ik heel erg schoonmaken, opruimen, sjouwen… mijn rug doet zeer, het bloed jaagt door mijn lijf. Het kraakt, piept en kreunt. Ik durf bijna niet te gaan zitten, kom ik daarna nog wel overeind?
Als ik uit het raam kijk zie een groot blauw monster (de container), die mij eraan herinnert dat er spullen in moeten, de opgestapelde dozen, het bankje en mijn lekkere stoel….

Ondertussen houdt Janneke Vos me op de hoogte van de vorderingen van de bouw van het huis.

Nu moet ik echt weer verder, nog even bikkelen. Morgen komen er weer hulptroepen, hoera! En dank jullie wel, Marike, Gerber, Jos, Dieuwke, Betty, Felicity, Harrie, Dini, Angelique, Impke en al die anderen om me heen. Zonder jullie red ik het niet.