Keurige damesschoentjes.
Na de massage kwam ze opeens aan met crèmekleurige schoentjes, damesschoentjes met een sleehakje. Ze zette ze voor me neer en ik keek van de schoentjes naar mijn grote, brede voeten en terug.
Ik was weer bij de lieve oude mevrouw in Iernut. 80 is ze en elke week ga ik er 20 minuten masseren. Eerder had ik al eens 2 eieren gekregen en een andere keer een pepertje waar ze al een stukje van gegeten had. Ze betaald altijd het afgesproken bedrag en 5 lei fooi. En daarnaast geeft ze dus af en toe een bonus cadeau.
Ze was die week jarig geweest en had glunderend verteld dat ze een prachtige dag had gehad met bezoek uit Alba Julia. Dat is niet niks want dat is 1,5 uur rijden. Waarschijnlijk had ze van hen een zak met tweedehands kleren en schoenen gekregen. Daardoor kon ze nu uitdelen.
Het was nog steeds warm, zo’n 30 graden, het zweet brak me uit. Zulke keurige dames schoentjes, het hakje, de kleur. Hier kon ik echt niet op lopen, ik kon me niet eens voorstellen hoe dat zou staan. Het paste gewoon van geen kant. Hoe kon ik dit afwimpelen zonder onbeleefd te zijn? Ik zou ze werkelijk nooit dragen! Mijn voeten zijn nogal breed en groot, dus heb ik het maar op de maat gegooid en eerlijk gezegd dat ik nog nooit op hakjes had gelopen. Dat leek de bovenbuurvrouw die altijd helpt, te snappen. Ze liep ermee weg en ik haalde opgelucht adem. Niet wetende dat er nog meer zou komen. Want ze kwam terug met sandalen met hele platte zolen en een relatief grote maat. Ik zag geen enkele andere oplossing dan deze sandalen te passen. Ze pasten perfect.
Maar ik krijg heel erge jeuk als ik gedragen schoenen aan doe. Andere kleren kun je eerst wassen, maar schoenen, oei griezel…. En dan zie ik zo die voeten voor me met van die zweterige nylonkousjes met die specifieke geur want natuurlijk was het warm toen ze gedragen werden. Dan heb ik het verder niet over kalknagels, zwemmersexceem, likdoorns, wratten, tenenkaas….. brrr.
Ik kon niet anders dan beide dames heel erg bedanken en ze meenemen. En och, de klient keek zo blij, haar ogen glommen ervan. Een gebruikt vest kon ik nog afslaan, te groot. Ja dat zagen ze. Snel heb ik me uit de voeten gemaakt.
Vandaag was ik er weer. Sandalen was ik helemaal vergeten, ik kwam gewoon weer op slippers. Ze vroegen niet naar de sandalen en ik begon er zeker niet over!
Al tijdens de massage riep mijn cliënt naar de buurvrouw die weer hielp. Dat ze een tas moest zoeken, want daar zat een tafelkleed voor me in. Dat die te groot was, was geen excuus. Ergens anders werd een tafellaken vandaan getoverd. Een witte met gele bloemetjes. Die was voor kleine tafels….
Hoewel ik het erg warm van dit soort acties krijg, vind ik het ook geweldig. Het is echt zo’n ontzettend lief gebaar, daar smelt ik wel een beetje van.
