Schaapjes

Vasile, de eigenaar van een kudde schapen, had al verteld dat er lammetjes waren. Op weg naar huis zag ik zijn auto bij de schaapskooi staan. Dat nodigde uit om te gaan kijken. En jawel, daar waren de eerste lammetjes.

Vasile wilde wel graag foto’s hebben dus om half 5 moest ik bij de boerderij zijn. In plaats van naar de schaapskooi te gaan, liepen we de andere kant op. Vasile had wel in zijn hoofd wat hij wilde en wat mooie plaatjes waren. Hij wees me af en toe een plek aan waar het mooi zou zijn. Ondertussen had ik begrepen dat we naar de kudde toe liepen. Tenslotte ben ik nog steeds Roemeens aan het leren en snap ik nog lang niet alles. We liepen vlak langs de rivier waar de bomen hun takken lieten hangen onder het gewicht van een flinke laag rijp. Sprookjesachtig was het, ik rilde er een beetje van. Plots stonden we voor een maisveld, de mais was al geoogst maar de stoppels stonden er nog. Een stuk verderop stond de kudde.

Er was een lammetje in het veld geboren, naar de schaapskooi lopen was voor het diertje te ver. Het ging bij Vasile in een zak achter op de rug.

Het was een schitterende tocht langs de rivier en door het veld. Het witte landschap maakte het extra romantisch. De werkelijkheid is wat minder romantisch, de herder heeft niet voor niets zijn cojoc, zijn schapenvacht om. De herders slapen er ook wel in, zo midden in het veld. Ooit dacht ik een dood schaap tussen de kudde te zien liggen. Ik durfde er niet heen uit angst voor de honden. Vertwijfeld stond ik me af te vragen wat te doen, toen opeens het “dode” schaap bewoog en er een herder uit kroop. Het was dus de schapenvacht geweest wat ik zag.

De kudde moet een stukje over de weg en daarna weer dwars door het veld richting de schaapskooi. Ondertussen wordt het steeds donkerder.
De ezel hoort bij deze kudde, geeft er volgens mij ook op zijn manier wel een beetje leiding aan. Later in het seizoen draagt hij ook wel lammetjes die niet goed mee kunnen komen, of water.

Bij de stâne gaan alle schapen binnen een houten omheining, voor de veiligheid en ook bewaakt door de honden. Dan komt het lammetje uit de zak en wordt te midden van al die schapen zomaar neergezet. Ik vraag me af hoe ze de moeder weer vinden. Vasile en de herder lopen wat rond, mekkeren zelf ook een beetje. Dan opeens grijpt de herder een schaap, dat moet de moeder zijn. Hoe hij haar herkent heeft, is mij volstrekt een raadsel. Ze laten het schaap aan het lammetje ruiken, ze blaat een keer en dan weten de mannen dat ze het juiste schaap hebben. Moeder en lam gaan bij de andere ooien met lammeren en lijken blij met elkaar te zijn.

We zijn klaar met de schapen en lopen naar de keet die er vlakbij staat. Alle romantiekis plots weg als blijkt dat de herder hier vannacht slaapt. In de middel of nowhere….

Voor een filmpje van de schaapskudde: https://www.youtube.com/watch?v=508G6vjA44g&list=UU5G-844jVwZQ83iFByyFvkA&index=1