Overal gevaar!

Je denkt vrolijk te beginnen als melkmeisje en plots is er overal gevaar!
Dat begint ’s morgens direct al, of liever gezegd nog net iets eerder. Want hoor ik de wekker wel, als die het al doet?
Dan kun je onderweg naar je werk een lekke band krijgen, wat prompt vrijdag gebeurde.

Als je dan op de boerderij aankomt, begint het. Voordat je kunt gaan melken moet de machine gaan werken. En wel op zoi’n dusdanige manier dat de melk niet wegloopt, maar netjes in de tank komt. Daarvoor moeten er kraantjes open en andere juist weer dichtgezet worden.

Vervolgens kunnen de koeien de melkstal in komen. Ook dat is niet zonder gevaar, als je vergeet het hek naar beneden te doen, dan lopen ze er aan de andere kant weer vrolijk uit. Sommigen kunnen ook zelf het hek stiekem open doen.
Als je dan het geluk hebt dat alle kraantjes en dingetjes goed staan, de pomp inderdaad vacuum zuigt en de koeien op hun plek staan, dan kun je de melkstellen onder de koeien “hangen”. Dat lijkt simpel en is het ook wel, ware het niet dat sommige koeien enkelbandjes hebben. Groene of rooie. Maar ook groene én rooie. Die vertellen je iets. Wat was dat ook al weer? Je hebt een soort van multiple choice:
A: melk de koe 1 keer per dag
B: melk de koe helemaal niet
C: melk maar 3 spenen van de koe. Rara welke dan niet?
D: melk de koe heel goed maar houdt beslist de melk apart.

Als alle koeien op rij gemolken zijn, moet het hek omhoog. Eerst zorgen dat de nieuwe koeien er niet direct achteraan kunnen lopen. Hek weer naar beneden, zorgen dat het motortje stopt, anders draait het door en gaan er belangrijke touwtjes stuk.

Nieuwe koeien er weer in, die moet je ophalen. Pas op voor de tochtige koe want die vind jou opeens erg leuk en wil je misschien ook wel bespringen
Als dan alles goed of iets minder goed en dan toch weer opgelost is, begint het schoonmaken. Dat is pas echt topsport! Met ogen boven in het haar en met het zweet op de rug slinger ik emmers water door de lucht. En dat het liefst met vliegende vaart zodat het schoonmaken sneller gaat, maar ik vooral ook de strijd met de spoelmachine win. Anders wordt er kostbaar spoelwater van de melkmachine verspeelt.
Na nog een ronde van knopjes en kraantjes omdraaien en verzetten ben ik klaar. Uitgeput. Maar oh wat was het leuk!


De dierenarts vijlt de kiezen van één van de paarden en Rosie kijkt toe.

De dag is nog lang niet ten einde. Ad heeft last van zijn rug. Mijn handen zijn ruw, hebben kloven, schrammen en blaren. Dus ik masseer niet, maar voer ’s avonds nog wel de paarden. Ik leer hoe je grote bulten hooi op een kruiwagen kunt krijgen, ik sleep met jerrycans, 20 liter in elke hand om in evenwicht te blijven.

Buurvrouw Maria (87 jaar)

Nu is het zaterdag. En ik zit op mijn veranda. Aan de overkant zie ik Maria scharrelen.

Ik geniet van de luxe om nu stroom in mij huis te hebben. Ik kan de waterkoker gebruiken! Van de week vroor het nog een keer zo hard dat mijn water bevroren was. En ook mijn campinggas….. geen thee. In het geheel niet erg, maar nu wel ontzettend blij met de waterkoker!