Waar hebben jullie het over?
“Waar hebben jullie in Nederland het over?”, vraagt de man tegenover mij terwijl ze me verwachtingsvol aan kijken. We zitten samen in de wachtruimte bij de notaris. Hij heeft net een sterk verhaal verteld over de toegangsweg naar hun dorp die afgesloten is en de omleiding blijkt in een weiland te eindigen. “Over het weer,” zeg ik. Over het weer?! Dat lijkt hen wel heel erg saai, zij hebben het altijd over “de staat” en hoe dingen geregeld zijn en met name hoe dingen níet geregeld zijn.
Even daarvoor was ik bij een dependance van de Roemeense kamer van koophandel (kvk voor het gemak) in Ludus. Daar zit een hele hulpvaardige mevrouw die me met opdrachten op pad gestuurd heeft. Het is namelijk de bedoeling dat ik een bedrijf, een praktijk open. De naam heeft ze al voor mij gedeponeerd: Lianne Terapie Naturala.
Nu zit ik dus bij de notaris omdat ik 3 officiele documenten nodig heb. Het duurt lang, heel erg lang voordat ik geholpen wordt en met de documenten onder de arm weer op straat sta. De medewerker die me hielp was een vriendelijke, goedverzorgde jongeman die een paars overhemd aan had en hij had zijn nagels gelakt. Van die doorzichte nagellak die enkel zijn nagels laat glimmen. Ik moet wel goed met hem mee kijken want elke keer schrijft hij mijn naam verkeerd, Liana maakt hij er van. Op zijn Roemeens.
Daarna moet ik naar de bank. Daar is het ook al druk, ik vlucht de bank weer uit om eerst in een hotel een kop koffie te bestellen en vooral om naar de wc te gaan. Vol goede moed zit ik even later weer bij de bank. Na een uur wachten blijk ik een document van de kvk niet te hebben. En bovendien hebben ze pauze.
Braaf zit ik even later weer bij de aardige mevrouw van de kvk. Ze ontdekt een fout in één van de documenten van de notaris. Ik moet daarvoor weer terug. Meteen geeft ze ook het papier voor de bank mee. Bij de notaris is het erg druk, meewarig kijken de mensen in de wachtruimte me aan. Ik ga wel eerst naar de bank. Daar is de pauze voorbij en mag ik direct aanschuiven. Een uur later stap ik weer naar buiten met nu een zakenrekening waar 200 lei op staat, ongeveer 50 euro. Bovendien heb ik pret gehad met de medewerkers en hebben we elkaars Martisor bekeken
Op naar de notaris. Alle meewarige mensen van daarnet zitten nog net zo te kijken. Gelukkig haalt de medewerker me al snel op, hij had al door dat hij een fout gemaakt had. Er zijn 2 nieuwe documenten voor nodig om de juiste zonder fouten te hebben. Het mag de pret niet drukken, het is tenslotte vrijdagmiddag.
Op weg weer naar de kvk loop ik langs 2 bloemenkramen waar ze heel veel bloemen hebben, heerlijk al die kleuren na de kleurloze periode van de winter. Zondag is het Internationale vrouwendag en dat wordt hier uitbundig met bloemen gevierd, wat feest! Voor de vrouw van de kvk koop ik een mooie rode primula, de kleur van haar keurig gelakte nagels.
Alle documenten kloppen. Ze neemt ze maandag mee naar het grotere kantoor in de stad Targu Mures. Donderdag hoopt ze voor mij het bewijs van inschrijving te hebben. Dan moet ik haar het bijzondere bedrag van 432 Lei betalen. Hoe ze aan dit wonderlijke bedrag komen, weet ze ook niet. Wel is ze heel blij met haar primula en ik ben blij met haar. Ondertussen is het 15 uur als ik in mijn auto stap. Heel erg tevreden en stiekem ook wel een beetje trots dat het dan eindelijk tot zover gelukt is.
