Van die ontmoetingen

Regelmatig heb je hier van de bijzondere ontmoetingen. Zo zag ik in Iernut een kraampje langs de weg met oa watermeloen.  Ik dacht daar moet ik heen, zulke intitiatieven moet je steunen! En hoe heerlijk is het om groente en fruit uit de tuin te eten?
De volgende dag heb ik met Leonieke de kleuren voor mijn huis ( okergeel en steenrood) uitgezocht en daarna zijn we naar het stalletje gereden. Leonieke praat over het hek met de mevrouw die onmiddellijk waarschuwt voor de gevaarlijke hond.  We kopen watermeloenen en praten nog wat met de vrouw.  Ze heeft zo’nn lange recht-toe, recht-aan jurk met bloemetjes, voor een rij knopen met links en rechts een zak.
Er ontstaat iets, het is gezellig en ze vindt het wel bijzonder dat wij uit Nederland komen. Dan wil ze ons haar tuin laten zien. Het hek gaat open, ze pakt een bezem. Voor de gevaarlijke hond. Ze maant ons om achter haar te blijven,  de bezem houdt ze voor zich voor het geval de gevaarlijke hond zich laat zien.  Wij zijn meer onder de indruk van de ganzen die naar ons blazen. 
We roepen oh en ehhh bij de kleine poesjes en kuikentjes. De vrouw glimt. Met een wijds gebaar laat ze zien hoe groot haar tuin is.  Als ik op de prachtige bloemen wijs,  begint ze meteen te plukken.  Leonieke krijgt een bos bloemen en ik handen vol met paprika’s.
We hebben een nieuwe vriendin. En die gevaarlijke hond? Die was er niet, wel een lieverd die naar ons kwispelde. Maar volgens ons is dat volstrekt niet gevaarlijk!